İBRET
 

OKUL PİYESLERİ

 
        OKUL PİYESLERİ

 

 
 
      İBRET
                     4 PERDE
 
 
                             
 
 
             ENDER SÜMER
              
 
            
 
           OKUL PİYESLERİ
                             
             İBRET
 
                       4 PERDE
 
                ENDER SÜMER
 
 
 

Oyuncular ( 3 Bayan,12 Erkek )
 
I.PERDE ( Ev dekoru ) :
Anne,baba,1.Çocuk ( Sungur ), II.Çocuk ( Salih )
 
II.Perde :
I.Sahne ( II.Ev dekoru ) : Tanju,Özgür,Sungur
II.Sahne (I.Ev dekoru) : Anne,Baba,Salih,Mehmet,Sungur
 
III.Perde ( I.Ev dekoru ) :
Anne,Baba,I.Arap,II.Arap,Salih,Margret,Ayşegül,Abdullah
 
IV.Perde : ( Hapishane-koğuş dekoru )
Jilet Kazım (azılı katil ),Simon (Yahudi),Memiş (deli ),
Niyazi (piskopat),Bülent (içkici),Temel ( laz ),Gardiyan,
Sungur.
 
 
 
    
                                 
 
          ------İBRET-------
 
(Perde açılır.Sahnede Salih bir masada ders çalışmakta, anne
bir koltukta örgü örmekte,Sungur ise teybi açmış yüksek sesle
disko müziği dinlemekte ve ayağı ile oturduğu yerden     tempo
tutmaktadır.Salih bir,iki kez çalıştığı yerden Sungura      bakarak
başını    kızgınca    sallar,   üçüncü     kez     Sungura    seslenir. )
       
 Salih :
             - Abi   be şu meretin sesini biraz kısarmısın
             okuduğumu anlayamıyorum.  
             (Sungur duymazlıktan gelerek ayağa kalkar teybin   sesini
             biraz daha açarak,bu kez disko oynamaya başlar)
 
 Salih (hiddetle ) :
- Abi, sana şu meretin sesini kıs dedim.Yarın yazılım
var.Gürültüden   ders   çalışamıyorum.
              (Sungur duymazlıktan gelip oynamaya devam edince,
             bu kez Salih yerinden kalkarak hiddetle teybi kapatır.Teyp
              kapanınca Sungur adeta donar ve bir süre sessizlikten sonra)   
 
 Sungur (kızgınlıkla) :
                     - Ulan benden izinsiz teybi nasıl kapatırsın. Şimdi
                      seni sinek     gibi    ezeyim mi?   Ha.   
 
 Salih (Diklenerek ) :
               - Ez de    göreyim. Nasıl    ezeceksin?  
    
Sungur (Salih’in    üzerine    yürüyerek)
               -  Ulan     yedim    seni...
 
Anne (aralarına girerek)    
              -Durun çocuklarım yalvarırım yine başlamayın kavgaya     
             (Salih’e    dönerek)   Yavrum sen ağabeyine uyma.   
 
 
 
Salih : 
           -Anne     görmüyor   musun      yaptıklarını? Kaç    defa
             söyledim ders çalışıyorum,yarınyazılım var,     kıs    şu
             meretin sesini     diye.   Ama     aldırış    ettiği    yok ki.
 
Sungur :
               - Konuşma    lan ben istediğimi yaparım ,sen bana
                karışamazsın. Parmak  kadar boyunla bana caka mı
                 satıyorsun lan?
 
Anne (Salih’e dönerek) :
              - Sen abine bakma oğlum. Sakin ol,otur dersine çalış.  
               (Salih kafa sallayarak yerine oturur.)
 
 Sungur:
               - Ha    şöyle   yürü de   ense tıraşını   görelim, kitap      kurdu      sende.Yok   yazılısı   varmış,   yok   ödevi varmış, yok   efendim   gürültüde   ders   çalışamazmış.Git   lan diğer      odada    çalış   benim   rahatımı   bozmaya   ne   hakkın   var?
 
Anne   :
               - Sungur    oğlum   Salih   haklı ,   çok    gürültü   ediyorsun ,    kaç   sefer    şikayete   geldiler.   Hem yok   mu   senin   dersin   Allah    aşkına .
     Sungur :
                - Eeeee   başlama   yine   dırdıra    koca   karı. Yine    anne oğul   bir olup , üstüme geliyorsunuz.   Başlarım   şimdi   komşulara    da   haa.Ağzımı    bozmayın şimdi.Ben bu sürüngen gibi ders mers çalışmam.    çalışmam .Bende   öyle   bir   kafa   var ki     ben   sınıfta    hocayı    bir   kere    dinledim   mi yetiyor.
Salih    :
               - Tabi    aldığın   birlerden   yettiği   belli    oluyor.
 
Sungur (Salih’e    dönerek) :
               - Konuşma   lan   ezerim   şimdi   seni,sana   ne    benim   aldığım   notlardan.
Anne : 
               - Aman   oğlum   niye öyle   diyorsun? Babanız   sizi       ne   zorluklarla   okutuyor.
Sungur :
                - Üstüme   gelmeyin   benim,   kaç   defa    söyledim    size    benim   okumakta    gözüm   yok   diye. Anlamıyormusunuz? Ben   okumak   istemiyorum.Ses   sanatçısı    olacağım.Bir   yıldız olacağım,fiimler de   rol   alacağım.    Beni ne   zaman anlayacaksınız?
 
Anne     :
               - Sus   oğul, tövbe   de.Artistik de   neymiş . Hiç   insan   o   süprüntülere    özenir mi?
 
Sungur :
               - Aman   anne   yine    başlama   kafa   ütülemeye   sen   ne   anlarsın   sanatçıdan, artistten. Sizin   kafanız   örümceklenmiş , küflenmiş.
Salih     :
               - Senin   kafan da   maşallah100    Voltluk ampul   gibi   parlak . Öyle   parlak    ki   topluma yararlı   olma,   adam   olma  yolu   olan   okumayı   terk edip   bataklığa   doğru   gidiyorsun.
 
Sungur :
               - Sen    sus   kitap   kurdu.   Senin   varsa da   yoksa da    kitap, ders, ödev .Bu ne   lan. bu   nasıl   yaşantı? hangi   müzik? hangi   içki? hani  kumar?   hani   kız? Sende     bunların    hiçbiri   yok ,   Böyle   hayat   mı   olur lan.   Sen   ölmüşsün , ölmüşsün de   haberin   yok.
Salih     :
               - Kimin   öldüğünü,   kimin    yanlış    yolda   olduğunu   zaman    gösterecek   ağabey.
 
Sungur :
               - Tabi   zaman   gösterecek, zaman   gelecek   ki   ben   para   içinde   yüzen   bir   yıldız   olacağım,   sen   ise   açlık   içinde   kıvranan    bir   memur. (Kahkaha   ile   gülerek) Ben   bir   yıldız,   sen   ise   bir   memur . ( Gülmeyi   keserek   ,   Aynanın    karşısına   geçerek   elleri   ile   saçlarını   düzelterek)Aaa   şu   yakışıklılığa   bakın   be ,    kim   bu   cazibeye    dayanabilir     be.   Bakın    size   bir   türkü    söyleyeyim   de      görün,   sanatçı   nasıl   olurmuş:   ( Tren   gelir   hoş   gelir   türküsünü   söyler)   Türkü   bitince   nasıl   dilin   tutuldu   değil   mi,   şu sese   bak,   şu   cazibeye   bak.   Namussuzum   İBO     benim yanım da halt etmiştir be.( Kapı   çalınır...)
 
Anne     :
               - Babanız   geldi   çocuklar   kesin   artık     münakaşayı.(diyerek   kapıya   yürür .   O sırada   Sungur    alelacele   masaya    oturup   önüne   bir   kitap   koyup   çalışmaya   başlar.   Baba     elinde    file    olduğu   halde   içeri   girer.)
 
Baba (içeri girerek) :
               - Selam ün   aleyküm.
  
 
Anne     : 
               - Ve   aleyküm    selam   bey .    Hoş geldin,   sefa   geldin . ( deyip   elinden   fileyi   alarak   ) buyur   otur   bey,   yorulmuşsundur.
Baba     :
               - Yoruldum   hatun. Artık   eskisi   gibi    değiliz,    şu   yokuşu   çıkıncaya   kadar   soluk   soluğa      kalıyorum. ( deyip   koltuğa   oturur.)
Salih     :
               - Hoş geldin    babacığım   ,nasılsınız?
 
Baba     : 
               - Allah’ın     bu   günlerinde   şükür   iyi   diyelim iyi   olalım .   (bir   süre   bekledikten   sonra    ) Sungur    (diye   seslenir.)
Sungur :
               - Buyur   babacığım.
 
Baba     : 
               - Oğlum bir hoş geldin yok mu? Çok dalgınsın yine.
Sungur :
               - Özür   dilerim   babacığım, derse    o kadar    dalmışım   ki      hoş geldin   demeyi   unutuverdim. Hoş geldin   babacığım.
Baba     :
               - Aman   oğlum   sen   ders   çalışta, gerisi   mühim   değil. Yalnız   kitabı   ters   koymuşsun   gibi   geldi   bana.   Yoksa      tersten mi   okumaya   başladın. (Salih    güler.) 
 
Sungur  (Hemen   kitabı   çevirir.) :
              - Hay   Allah   acele   ile   ne   yaptığımın   farkında   bile   değilim. (deyip   çalışmaya    başlar.)
Baba     :
                - Hatun   karnım   zil   çalıyor,   şu   sofrayı   kur da Allah   ne   verdi   ise   yiyiverelim.
 
Anne      :
                - Çocuklar   kitaplarınızı    toplar mısınız? ( Diyerek     mutfağa   geçerler.)
               
     (Çocuklar   kitaplarını   toplarken ,   anne de   mutfaktan 
     tabakları   getirip   sofrayı   kurmaya   başlar   baba   da
     gazetesini   alıp    okumaya   koyulur.   Bir   süre   sonra )
 
Anne     :
               - Buyur   bey   sofra   hazır.
              
     
     (Baba gazeteyi sehpanın üzerine bırakarak kalkar ve   sofraya
      oturur.Yemek   servisi   yapılır.Baba Bismillahirrahmanirrahim  
      diyerek   yemeğe      başlar,   diğerleri de     aynı   şekilde
      besmele   çekerek yemeğe    başlarlar.)
      Baba     :
               - Salih   oğlum dersler   nasıl   gidiyor?
Salih     :     
               - Çok   iyi   babacığım., 9’dan   aşağı   notum   yok.   İnşallah   bu   yıl    da   takdirname    getireceğim
Baba    :  
               - Aferin   oğlum   Allah   razı   olsun   senden. Sana yaptığım   masraflar   helal   olsun.    Benim   yüzümü   ak   ediyorsun. ( Bir   süre   duraksadıktan  sonra   Sungur’a   dönerek ) Sungur   senin derslerin nasıl   bakalım.
 
Sungur :  
                - Nasıl   olsun   babacığım.   İyi   sayılır   işte. 
 
Baba    : 
               - İyi   sayılır da   ne   demek   yoksa    iyi   değil mi ?
 
     Sungur :
               - Yok   babacığım . Kötü   değil,   iyidir,iyi.
 
    Baba     : 
               - Bak   oğlum   bu   yıl da   sınıfta   kalırsan   seni   tamirci   Ahmet    Ustanın yanına   veririm      haberin olsun.Aklını   başına   topla   iki   yılda   bir   sınıf   geçilmez.Yaşın da   geçiyor, bak   Salih kardeşin de senin gibi çalışıyor takdirname getiriyor.   Benim halim ortada bir memur maaşı ila zaten kıt kanaat geçiniyoruz.
 
Anne    :
              - Sungur oğlum sen neden yemek yemiyorsun?
Sungur :
   - İştahım yok anne.Sonra bu kuru fasulye yi daha dün
                      yemedik mi? Her gün kuru fasulye mi yiyeceğiz biz?
 
Anne    :
              - Sus oğul o nasıl söz, kuru fasulyeyi bulamayanlar da var.
 
Baba    :
 - Annen haklı oğlum. Bu halimize şükredelim.Dünyada
    açlıktan ölende de var
 
     Sungur   :
                      - Şükür şükür   başka bir şey   bilmez misiniz siz.Hep kendimizden alttakilere mi bakacağız? Ya bizim üstümüzdekiler. Onlara bakmayacağız. Onların her şayi var.Peki ya bizim. Hani   bizim renkli    televizyonumuz, hani   videomuz, hani müzik setimiz, hani   bulaşık makinemiz,hani arabamız ha,neden bunlar   bizde yok?
 
          Baba     :
                         - Oğlum yanlış düşünüyorsun,helal kazançla bütün
                            bunlar bir anda olmaz.Zamanla çalışarak kazancına
                            haram karıştırmadan olur.Hırs insana kötü şeyler
                            yaptırır.Sonra onun telafisi de zor olur.Hem bu
                           dünya   hem de   ahi ret     hayatı      mahvolur.
      
          Sungur (Kaşığı bırakarak kalkar.) :
- Benim karnım tok, yatmaya gidiyorum. İyi geceler.
                     (deyip odadan çıkar.)
                       Baba     :
                        - Hanım   bu oğlanın   aklını çelenler    var     ya
                          Allah     sonunu    hayretsin.(Salih’e dönerek ) Salih
                          abin     hala   o     zibidilerle    arkadaşlık yapıyor mu?    
Salih     : 
                       - Maalesef     baba    hemen    hemen        her gün
                         onlarla   beraber.Onlar    sırf olumsuz tutumları  
                         yüzünden     geçen   yıl   okuldan atılmışlardı.  
                         Duyduğuma göre    her   türlü   karanlık   işlere
                         giriyorlarmış.
   
    Baba     :   
                        - Duydun   mu    hanım    Salih’ in    söylediklerini?
     
    Anne    :
                       - Duydum    ya   bey..Allah   korusun   yavrumu,   aman  bey   gözünü   seveyim     fazla   yüklenme   Sungura ,   delikanlılık   çağında   gelir   geçer   tüm   bunlar
                        İnşallah.
   
Baba    :
                       - Sus hanım , hep   sen   değil misin    bu    çocuğu      bu hallere getiren.Ne   yaparsa yapsın    hoş görürsün.   Yaptıklarını    benden    gizlersin. Yok delikanlıymış,   yok geçermiş,falan.Yok hanım yok ,bu işler senin ana    
                          şefkati ile   önlenecek haller değil. Biz de genç olduk. İşte   Salih’te    genç, onun   gibi mi?   Efendi   çalışkan, büyük   sözü   dinler,   kötü   huyu   yok.
      
     Anne    :
                        - Haklısın bey Allah   Salih’imden razı olsun. Bizi   hiç incitmedi.(Ellerini açarak.)Ey güzel Allah’ım şu        Sungur’uma da akıl fikir ver.Yavrumu Sırat Müstakime    yönelt.Ya rabbi Aklını çelenlere fırsat verme
                         (Deyip   ellerini   yüzüne   sürer.)
 
          Baba (Saatine   bakarak) :
                     - Salih   oğlum   saat   sekiz   olmuş   radyoyu   açta   haberleri   dinleyeyim.
    Salih      :
                    - Peki   baba(diyerek   radyoyu   açar.)
              
         (Fondan   biri     mikrofonla     bir spiker   gibi   konuşarak) 
                     
                  
 
 
 
                       - Saat 20,   iyi   akşamlar     sayın    dinleyiciler .   Haberleri    sunuyoruz. Önce   özetler.  
                         Filistinlilerin başlattığı   intifada   hareketi   sürüyor. Birleşmiş   milletler    genel   sekreteri   Kofi Annan      son   Bağdat   ziyaretin de   dönüşte     ümitsiz     konuştu. Bütün   dünyayı     her an    çıka bilecek   savaş    ihtimaline     karşı   uyardı.
                         ABD Irak operasyonunu bugün başlattı.
                         Trafik    kazaları   can   almaya     devam   ediyor.   Bu günün    Bilançosu      13 ölü.  
                          Kuzey kutbun da buzlar arasında sıkışmış Balina     için Amerika ile Rusya     işbirliği   yapmayı      karalaştırdı.
                          Şimdi Haberler:
                          Filistin   topraklarını    işgal   eden     İsraillilere        karşı   başlattığı     taşlı   sopalı    intifada     hareketine      karşı   İsrail      askerleri   yeni   bir   metot     uyguluyor. Kol   ve   bacak kırma.   Evet   sayın    dinleyiciler     yanlış   duymadınız. Kol   ve bacak   kırma. İsrail askerleri    kendilerine     taş   atan   Filistinli   genç,   çocuk   ve   yaşlıların      kollarını   ve   bacaklarını      taş   ve   sopalarla      vura, vura   kırıyorlar. Bu   canice     bütün   dünya    lanetliyor.   Bütün   dünya     iradesini      Yahudilerin      eline   geçinceye     kadar   mücadele     etmek   için kurulmuş   olan   Siyonizm’in   ve Mason     liderleri   olayın    normal   olduğunu     savunuyorlar.
                         Birleşmiş   Milletler     Genel   Sekreteri     Annan’da            son   bir   ümit   ile   gittiği      Bağdat’ta    Saddam   Hüseyin’le yaptığı görüşmeden umutsuz olduğunu söyledi.ABD Başkanı Corç Bush Irak operosyonunu
                          3 gün içinde tamamlayarak bir ay içinde geri çekileceklerini söyledi.Operasyonun ilk gününde binlerce sivil Iraklı hayatını kaybetti.
 
   
 
 
 
       Baba     :
                      -  Salih   kapat   oğlum    şu   radyoyu .   Sinirimden   yine   tansiyonum   çıkacak.(Salih   radyoyu   kapatır.Ayakta
                    dolaşarak    söylenir.)
                         Ne günlere   kaldık yarabbi. Bir   zamanlar   dünyanın   idaresini     ellerin de    tutan   ecdadımız    Osmanlıların himayesinden Ortadoğu söylemiydi?Huzur ve güven   içindeydiler .   Ama   o hain     İngilizlerin   sinsi   planı     neticesin de      bölündü     parçalandı. Küçük   küçük    devletler    haline    getirildi. Sonra da   Müslümanları     birbirlerine   düşürüp savaştırdılar. Ortadoğu      bir    kan gölü halin de   inim, inim inliyor.   Yazık çok   yazık .   Eğer   biz    Amerika ,Rusya,İngiltere    Fransa ve İsrail gibi devletlerin oyuna gelmeyip, parçalanmayıp tek   yumruk   olsaydık O demir   yumruğun     kafalarını    parçalayacaklarını     bildikleri için      bizi   birbirimize düşürüp,    bu yumruğu   gevşeterek    parmakları   tek,   tek      kırmak   istiyorlar. Ama yok   biz      bu   oyuna   gelmeyeceğiz. Biz   dünyadaki     bütün   Türk ve Müslümanlar      tek yumruk olup , emperyalist devletlerin    kahpe    emellerine    alet   olmayacağız.   Böyle   olduğumuz   takdirde, bu   çelik   yumruğu   kimse    gevşetip   kıramayacaktır.Şu kahpe Amerika’ya bak .Önce İkiz kule saldırılarını bahane edip Afganistan’a saldırdı ve Rusya, Çin,Hindistan ve Pakistan’ın ortasındaki stratejik konuma sahip bu ülkeye yerleşti. Şimdi de Saddam’ı bahane edip Irak’taki petrol yataklarını kontrol etmeye çalışıyor.Ve biz hala onun oynadığı böl, parçala ve yut politikalarını görmek ,anlamak istemiyoruz.
 
    Salih      :
                     - Peki   baba   madem   öyle   neden    Rusya ve   Amerika      kuzey   kutbunda      buzlar   arasında     sıkışıp kalmış     bir   Balinayı     kurtarmak için   bütün   imkanları    seferber     etmişler.
   
 
      Baba      :
                       - Oğlum     bu   tür   hareketlerle   dünyaya   şirin   görünmeye
                         çalışıyorlar.Bir taraftan hayvanlara  
                         acıyor   gibi   görünürken    diğer   taraftan   Japonya’dan
                         görüldüğü gibi yüzbinlerce insanı  
             bir anda   öldüren       atom   bombaları insanların     başına
             atarlar. İnsanlara     vahşice öldüren İsrail’i    desteklerler.   İnsanları   böcek   gibi   öldüren   kimyasal    silahlar   üretip    masum     binlerce   insanları   öldürmeleri için     tüm ülkelere   satarlar. Bu    mu    insan   hakları   , bu mu?   İnsan   sevgisi... Onlar   ancak     kendileri gibilerini    ve   hayvanları severler. Bir müslümanın    zerre kadar   değeri yoktur     gözlerinde. Bunu   ne zaman   göreceğiz , ne zaman   anlayacağız.?
 
Anne      :
                       - Aman    bey   hiddetlenme.Yine tansiyonun   çıkacak.Hem artık   geç oldu    sende   yorgunsun, yatalım   artık.
 
Baba      :
                       - Haklısın   hanım,   ama ne   yaparsın ki   bir    Müslüman olarak olanlara   ilgisiz kalamıyorum.Neyse   yatalım   artık.
 
           Salih       :
                        - Babacığım   yarın   yazılım   var.Siz   yatın   ben   biraz   daha ders   çalışacağım.
 
           Baba       :
                        -Peki   oğlum.Hayırlı   geceler   sana.
 
           Salih       :
                        - Size de   hayırlı   geceler   babacığım.Allah   rahatlık   versin.
 
Anne      :
                         - Sana da   Allah  rahatlık   versin oğlum. Salihim
                          fazla yorma   kendini.
 
Salih      :
                         - Merak etme   geç   kalmam anneciğim. Biraz daha
                         çalışıp   yatacağım.(Anne ve   baba   sahneden
                         çıktıktan   sonra Salih     bir süre daha   ders çalışır.
                         ve perde kapanır.)
                        
               ........II.PERDE.....
 
      (Perde açılır.Sahnede   Barış teyp    çalmakta    ve disk müziği
 dinlenmektedir.Özgür ise yere uzanmış bira yudumlamaktadır.
       bir süre   sonra    Özgür yerinden   kalkar ve bir    kutu   bira
       alarak Barışa uzanıp birlikte disko oynarlar. Bir süre sonra
      durup otururlar )
 
Barış     :   
                        - Nerde kaldı bu salak Sungur be.
 
           Özgür   :
                        - Merak etme    Barışcığım   birazdan gelir , Çünkü   balık   zokayı   yuttu artık.
 
          Barış     :
                        -Ya   gelmezse ,   ya bir şeyden     şüphelenirse.
  
           Özgür   :
                         - Yok      daha   neler, oğlum ona   öyle   bir kanca   attık ki   artık   o avucumuzun   için de sayılır. Haydi sen   pirelenmeyi   bırakı ta   ,git   biraları    getir. Bizim   salak   Sungur   neredeyse   gelir. 
          
       Barış    :
                         - Bira mı   ?..   ama Özgür biliyorsun Sungur   bira
                         içmiyor. Ya içmem diye   tutturursa.
 
Özgür   :
                        - İçecek   oğlum   içecek..Hem öyle bir içecek ki bu işler   hep böyle başlar zaten. Önce başta   nazlanırlar, sonra , bir   parça biradan bir şey   olmaz   derler. Bira   sonra   şarap, sonra rakı   derler şampanya    bir de bakmışsın   adamı uyuşturucu   bile tatmin   edemeyecek. İşte o zaman   bizim kölemiz olurlar.
 
          Barış     :
                        - Zavallı salaklar   zannediyorlar   ki   Tanju   abi   kendilerini   artist   yapacak.
 
          Özgür   :
                        - Bu işler   böyledir koçum. Sungur   gibi salaklar olmasa   Tanju abi   gibileri   nasıl   köşeyi döner. Bizler   nasıl otlanırız.
         Barış     :
                       - Haklısın   (diyerek ikisine de   gülüşürler)
 
         Özgür (Gülerek) :
                        - Artist   olacakmış , şöhret olacakmış..geri zekalı bilmiyor ki, Tanju abi Sungur gibi nicelerini bu tezgahtan geçirdi.Artist olma merakı ile   evden kaçanları “seni artist    yapacağım, seni   yıldız   yapacağım   diye kandırıp, onu içki ve   uyuştur uyucuya alıştırdıktan   sonra    disko ve okul önlerinde    gençlere   eroin   satmak   için   Piyon olarak kullandı.   Başına geleceklerin farkın da değil   salak.   Zaten   farkına   vardığı an, ya mezar da , ya tımar hanede , yada hapishande olur.(Kapı    çalınır)
 
        Barış    :
                     - İşte geldi. Mutlaka Sungur’dur     bu     gelen 
 
        Özgür :
                     - Elbette   odur, mutlaka   gelecektir.Dememiş miydim
                      sana.?    Hadi kapıyı   aç.
                     (Barış kapıyı açar ve   bir süre sonra içeri   Sungur girer.)
        Sungur :
                     - Selam arkadaşlar. 
           
        Özgür   :
                      - Selam   Sungurcuğum ..Nerde   kaldın bizi bayağı
                     beklettin.?
 
        Barış     :
-Doğru ya . Gelmeyeceksin zannettik.
 
Sungur :
                     - Özür   dilerim çocuklar . Bizim moruğu   artık   eskisi gibi atlatamıyorum.Biliyorsunuz sizlerle    dolaşmamı istemiyor. O serserilerle    dolaştığını bir daha   duyarsam   sonrasını   sen bilirsin   diyor. Oku demekten     başka   bir şey bilmiyor. Yalnız babam mı?Annem ,kardeşim,    öğretmenlerim .Hepsi üstüme   geliyorlar.Bazen düşünüyorum da yoksa   onlarımı haklı   diye..
 
Özgür   :
                     - Düşünme aslanım. Onlar    ne anlarmış şöhretten , kürekle   para kazanmaktan .
 
Barış    :
                     - Özgür haklı. Boş ver    onları aslanım. Biz bu dünyaya   niye geldik ? Ye, iç, gül, oyna .. dahası var mı?
       
       Özgür :
                       -Öğle değil mi ya. Bunları   gençliğimiz de yapmayacağız da ne zaman yapacağız. Bütün   ülkenin tanıdığı bir   yıldız olmak   varken     okumak   ile   neden zaman kaybedelim.?
 
         Sungur :
                       - Galiba    haklısınız    arkadaşlar.
 
         Özgür :
                      - Haklısın.Barışçığım,      haydi   biraları    getir de     neşemizi    bulalım.
 
       
       Sungur :
                      - Ben    bira    mira    içmem.
 
        Özgür   :
                      - Yok   daha    neler.Yahu     Sungurcuğum    bu    bira   içki      sayılmaz ,     arpa   suyudur   bu         adamı    sarhoş    falan   yapmaz.
 
        Sungur :
                      - Annem    bana    içki   içersen    sütümü    helal   etmem    demişti.
 
        Barış (kahkaha   ile    gülerek) :
                      - Ne   dedi,  ne   dedi...İçki   içersen    sütümü     helal etmem   mi   dedi.?
 
        Sungur (Sinirlenerek) :
                      - Ne   gülüyorsun   bunda    gülecek    ne    var?
 
        Barış     :
                      - Yahu   annen   sana    ne   kadar  süt   içirmişse   hesaplarsın   sütün     litresi kaç   paraysa   sen de iki    mislisini    ödersin   olur   biter   be ya.
 
        Sungur :
                     - Oğlum   sen   manyak mısın be ,   hiç   öyle   şey   olur mu   anne    sütü   inek  sütüne   benzer mi ?
 
        Özgür   :
                       - Uzatmayın   artık    çocuklar.Haydi     barış      sen    biralarımızı   getir.
 
        Barış     :
                      - Peki       Özgürcüğüm   hemen   buz   gibi    biralar    geliyor.
 
        Sungur :
-          Fakat.
 
  Özgür    :
                      - Fakat   makat   yok   oğlum. bize güvenmiyor musun? Biz   senin en   iyi   arkadaşların    değil   miyiz?
                         Seni   yıldız   yapmak,   artist     yapmak   için    uğraşan biz    değil   miyiz?
 
        Sungur :
                     - Doğru    söylüyorsun   Özgürcüğüm af   edersin.Bir   anda geri
                       kafalığım   tuttu.
                      (Biralar   gelir ve   içilmeye   başlanır.Bir   süre   sonra   disko
                       müziği ile   oynayarak   içmeye   devam   edilir.
 
        Sungur   (Sendeleyerek) :
                     - Bana bir şeyler oluyor çocuklar.Yoksa   sarhoş mu oldum ne.
 
         Özgür    :
                      - Yok    daha   neler?Bira da sarhoş   mu    yaparmış    adamı?
 
      Sungur :
                       - Nerede   kaldı   bu   Tanju    abi. Hani   benimle     mukavele   yapmaya   gelecekti.
 
       Barış      :
                      - Ha    o   mu.Tanju   abi   bugün   senin için   gazinocular    kralı   Sabatay   beyle   konuşmaya   gitti.
 
       Sungur :
                     - Sahi   mi   çocuklar?Gerçekten   Tanju   abi   benim için   Sabatay’la   görüşecek.
 
       Özgür   :
                     - Görüşecek dedik ya   aslanım. Sen keyfine   bak.
 
       Sungur ( nara atarak ) :
                     - Heeeyt . Var mı lan bana   yan bakan?
 
Barış     :
                     - Yok   abi.Sana   kim   büyüğüm.Kimmiş   İbo?     kimmiş   Bilo?kimmiş haso  lan?(Tren   gelir   hoş gelir... türküsünü sarhoş  sarhoş    söylemeye   başlar türkü bitince)
 
       Sungur :
                     - Nasıl ama   sesim?
 
       Barış    :
                    - Şahane   abi   şahane
 
       Özgür :
                   - Bülbül halt etmiş   be namussuzum.( Sungur masaya
                    tırmanmaya   çalışır.)
       Özgür ve Barış ( Kolundan tutmaya   çalışarak.)
-          Ne yapıyorsun Sungur? İn oradan.
 
       Sungur :
-          Uçacam lan uçacam.
 
       Özgür :
                   - Ne   uçacak mısın?
 
       Sungur :
-          Tabi lan uçacağım.   Bırakın lan beni.
 
       Barış   :
                   - Sungurcuğum   İnsan öyle   uçar mı? Düşüp bir   yerini
                  kıracaksın.
 
       Sungur :
                  - Kuşlar uçarda   ben niye uçmayayım. Bırakın lan beni
                  uçacağım.(deyip masaya   çıkıp , masadan atlar   ve yere
                  düşerek.)
 
       Sungur (feryat ile) :
                   - Yandım anam (diye   bağırır.)
 
       Barış   :
                   - Ne oldu Sungur    bir   yerin   acıdı mı?
 
       Özgür :
                   - Sana uçamazsın    diye söyledik. Olacağı buydu zaten.
                   (deyip   Sungur’un kolların da tutarak   sandaliye’ye
                   oturturlar.Sungur inleyerek baygın bir vaziyette
                   koltuğa uzanır.)
 
 
       Barış    :
                    - Eyvah ne   yapacağız şimdi?Ya bir şey olduysa
 
       Özgür :
                    - Panik yok. Olur öyle  şeyler. İçki fena   çarptı enayiyi.
                    Zaten   bu iş hep   böyle   başlar.Önce bira,   sonra şarap
                    sonra rakı, derken şampanya ve   uyuşturucu.Öyle bir
                    gün gelecek ki zorla içki içirdiğimiz   bu Sungur bize
                    içki , uyuşturucu vermemizi   için yalvaracak ( deyip
                   devamla) haydi   Barış   şimdi   tam zamanı hemen eroini
                   şırıngayı   getir.
 
       Barış    :
                    - Tamam   abi hemen   getiriyorum.(deyip   şırınga ve
                     eroini getirip   Özgüre verir         Özgür   eroini
                     şırıngaya   çekerek    Sungur’un koluna enjekte eder.)
 
       Özgür   :
                     - İşte oldu. Tanju   abinin avucun da sayılır artık enayi.
 
       Barış     :
                     - Doğru mu yaptık   dersin abi ?
 
       Özgür    :
                      - Sus   lan salak.Tabi ki   doğru yaptık    bizim işimiz bu. Doğru yoldan saparak artist olacağım   diye yolara düşen enayileri   Tanju abi   gibilerinin     avucuna   düşer.Salak kendi ayağı ile geldi. Tanju abi onu öyle    bir artist yaparım ki sonun da    kendi bile şaşar kalır.Bu kuş kafese girdi artık.(Diyerek kahkaha    ile gülerken   perde kapanır.)
                         
           .........III.PERDE........
 
       (Selim ile Mehmet masa da ders çalışmakta, anne örgü
        örmekte,baba ise   gazete   okumaktadır.Bir süre sonra   baba
        saatine bakarak.)
 
       Baba     :
                    - Hatun   saat 10’a   geliyor   bak   hala   Sungur   bey eve
                     teşrif    etmediler.
 
       Kadın   :
                    - Ya a   öyle    bey.Hiç böyle   geç   kalmamıştı.Başına   bir iş   gelmesin   sakın  
  
       Baba      :
                     - Yok   hanım    bir   şey   olmaz   inşallah     Allah    bilir ya   yine   o zibidi arkadaşları   ile   beraberdir.
 
       Kadın    :
                     - Ama  bey    bana   arkadaşına   ders   çalışmaya   gideceğini     söylemişti.Alma   çocuğun   günahını.
 
       Baba       :
                      - Ne   dersi hanım.O   seni    kandırmış.Derse    bu   kadar    düşkün   olan   adam hiç yazılılardan   1-2  alır mı?Bak Salihe    arkadaşı ile   saatlerdir   ders   çalışıyor ve neticede iyi   notlar alıyor.
       Kadın     :
                      - Ne bileyim   bey   Allah   ıslah   etsin.Cenabı   Hak   tüm   kötülüklerden    korusun   yavrularımı.
   
 
 
       Baba       :
                       - Hep senin   şu annelik   yufka   yüreğin yok mu.Çocuğun   bu   hallere   gelmesine   biraz da sen sebepsin.
 
        Kadın     : 
                       - Aman       bey   yine   başlamıyalım   lütfen.
 
        Baba       :
                       - Tabi ki    başlayacağım. Bak    saat gece yarısı   oluyor.Oğlum hala   ortalıklarda   yok.Ne    zaman    kızmaya ,   ne   zaman   sıkıştırmaya   başlasam    hemen   ne olur   kızma bey.Daha çocuktur,   diye   onu himaye    eden   sen   değil misin?
 
       Kadın       :
                        - Ne yapayım   bey   , dayanamıyorum.
 
       Baba         :
                        -Yavrularının    selameti için   gerekirse   onları sert de   olsa uyarmalıyız. Hiç   görmedin mi     tavuk   gibi    civcivleri sağa sola   gittiğin de onları hafifçe gagalayıp, kızarak ikaz   eder.Bütün   hayvanlar öyle. Yavrusuna   , dostunu, düşmanını   kendisine   göre iyiyi   kötüyü tanıtıp sonra   hayata terk eder.
 
       Anne        :
                       -Haklısın bey  
                       (O sırada kapı   çalınır.)
 
       Anne        :
                        - İnşallah Sungurumdur   gelen ( diyerek   kapıyı açmaya gider.) Bir süre sonra    kolu sarılı olduğu halde Sungur içeri girer ve hiç konuşmadan    doğru yatak odasına yatmaya   gider.) 
 
       Baba         :
                        - İşte buyurun.Bey efendi gece yarılarına da geliyor.Ne selam , ne kelam    hemen yatağa gidiyor.
      
      Anne       :
                      - Korkuyorum bey .Bu oğlanın tavırları beni ürkütüyor.Kolu da   sarılıydı gördün mü?
      
    Mehmet  (kitaplarını toparlıyarak):
                       - Abdullah bey amca ben de    izninizi   rica edeyim. Vakit bir hayli   geç oldu.   Sizi de rahatsız ettim.
 
       Baba        :
                       - Ne münasebet   oğlum. Ne   rahatsızlığı ? Bilakis    memnun oluruz.   İstediğin zaman Salih ile    ders   çalışmaya   gele bilirsin.
 
       Mehmet  :
                       -Teşekkür   ederim Abdullah   bey    amca   hepimize   hayırlı geceler   dilerim.
 
       Baba        :
                       - Sağ ol Mehmetçiğim   sanada hayırlı geceler   . İnşallah    emeğiniz   boşa gitmez de.
 
       Anne        :
                       - Annene   selamımı söyle   evladım.  
 
       Mehmet :
                       -başüstüne efendim.
                       
 
       Anne         :
                       - Salih yavrum sen de          fazla   geç   yatıp   uykusuz    kalma.
 
       Salih          :
                       - Peki   anneciğim
      (Anne   ve     baba     yatak   odasına   geçerler.Salih   bir   süre ders
       çalıştıktan    sonra     esneyerek    kitaplarını   toplar     elektriği
       söndürerek     yatak    odasına    gider.
       Sahne     bir   süre   karanlık   kalır    sonra      horoz   sesi    ve
       akasından    ezan    sesi   duyurulur      ve sahneye     sabahlıkla
       anne   girer    Işığın    yakar.   Bir   süre    sonra   masanın üstünde
  duran   bir   zarfı   alır   ve   okumaya   başlar.Okuduktan    sonra)
 
       Anne   (bağırarak) :
.                      - Sungurum,   Oğlum!Yetiş    bey   yetiş.
                         Sungurumuz , Yavrumuz   gitmiş. Kaçmış evden
                         Vay başıma   gelenler. (Diye         dövünürken
                         sahneye   pijamaları ile   baba girer.)
 
       Baba        :
                     - Ne   oldu   hanım   sabah, sabah ne   bağırırsın?Hırsız
                       mı   var?
 
       Anne       :
                     - Ne   hırsızı   bey   keşke   hırsız   olsaydı. Bak   şu
                      mektuba   Sungurumuz   gitmiş      yavrumuz    evden
                      kaçmış.
 
       Baba       :
                    - Sen ne   saçmalayıp   duruyorsun be kadın.Ne
                     kaçması ne   gitmesi.   Ver   bakayım   şu   mektubu.
       (Diyerek   mektubu   alır ve   titrek ellerle okumaya
       başlar.Fondan   mikrofonla   Sungur’un   sesinden   mektup
       seslendirilir.) Anneme ve   babama ;
       Uzun   uzun   düşündüm ve   kararımı verdim.Ben   bir   sanatçı
       olmak için   evi terk   ediyorum. Büyük bir yönetmenden    teklif
       aldım.    İlerde beni   filmlerde başrol    oyuncusu olarak
       seyredersiniz.İsmimi ve resmimi afişlerde ve ne neonlara da
       görürsünüz.Artık eve bir şöhret olarak döneceğim.Hepinizi paraya
       doyuracağım.Sakın beni aramaya çalışmayın.Geleceğin Yıldızı Sungur.   
                                                                        
                                                                                   
       Anne (ağlayarak):
                     - Gördün mü bey     kandırdılar,
                      yavrumuzu   çaldılar. Gitti ciğer paremiz.    Mahvolduk
                      Allah’ım     ne yaparız    şimdi biz   (diyerek      ağlar,
                      baba   şok   olmuş bir vaziyette     dururken    içeri
                      telaşla   Salih girer.)
 
 Sungur :
                    - Ne   oluyor anne ne   bağırıyorsun?.
 
       Anne   :
                   - Salih’im   ağabeyin   Sungur’ um   evden   kaçmış.
                     (der   ve perde   kapanır.)
 
 
              …. III. PERDE…
 
                  (Perde   açılır.Sahnede anne ve   baba   vardır.Anne etrafı
                  düzeltmekte Baba ise gazete okumaktadır.Bir süre sonra
                   saatine   bakarak)
 
    Baba   :
                 - Hanım   neredeyse gelirler.Her şey hazır    mı?
    Anne   : 
                 - Oğlumun, Salihimin   İngiltere’den    arkadaşları   geliyor. Acaba   onları   memnun   bırakabilecek miyiz,    onları   rahat   ettirebilecek miyiz diye   çok   heyecanlanıyorum.   Tabi   bir   de   yabancı   memleketten    geliyorlar.Nasıl    bir şeyler   acaba?    Yemeklerimizi beğenirler mi?
   Baba     :
                  - Aman   hanım   senin   merak   ettiğin   şeye   bak.Onlar domuz   eti   yiye,   yiye   içleri   geçmiştir. Senin    bu   meşhur   içli   köfteni, perde   planlı    görünce   dilleri   tutulur   gavurların.
 
Anne     :
                   - Aman   bey   yine   yağ   çekmeye   başlama.
                    (O   sırada   kapı   çalınır.)
 
    Baba     :
                  - Geldiler haydi   hanım kapıyı   aç
                   (anne kapıyı açmaya   gider. Bir süre sonra   2 Arap
                   sahneye girer)
 
Arap     :
              - Es salamı aleyküm     rahmatülahi ve       be rakatu  
              (2. Arap ta aynı selamı verir )
 
Baba     :
              - Ve aleyküm selam   ya  hacı. Hoş geldiniz
 
1.Arap   :
               - Hoş bulduk ya seydi
 
Baba (hanımına dönerek) :
-          Yahu hanım kim bunlar?
 
      Anne     :
                     - Bilmem.
 
2.Arap   :
                     - Memleketiniz   çok   güzel ya seydi.
 
     Baba       :
                     - Elbette   güzeldir   memleketimiz
 
     1.Arap    :
                     - Vallahil Azim. Cennet   gibi   bir memleket   ya
                       seydi.
     2.Arap    :
                     - Balık var , deniz var, ormanlar   var, her şey
                        ahsen. ya   seyit.Yok   bizim   memlekette   bunlar.
 
     Anne       :
                     - Tabi   güzeldir memleketimiz.
 
     1.Arap     :
                     - Ya   seydi   bu   kari   senin.?
 
     Baba        :
                     - Efendim?
 
     2.Arap      :
                     - Bu   karı   senin mi ya   seydi*
 
     Baba         :
                     - Evet   ya   hacı   o benim hanımım.
   
     2.Arap      :
                     - Diğerleri   kaç   tane?
 
     Baba         :
                     - Anlamadım ne   kaç tane?
 
     2.Arap         :
                     - Kari kaç tane   ya   seydi?
 
     Baba        :
                     - Kaç tane   olacak   canım   tabi ki   bir  tane.
 
     2.Arap     :
                     - Ne   bir tane mi?
 
     Baba        :
                     - Tabi ya. Ne sandın. Ya   sizinki   kaç tane?
 
     1.Arap     :
                     - Bir   tane   olur mu   ya   seydi?Bu kari   eksikmiş.
                       Bende   var 3 kari   9 velet.
 
     2.Arap     :
                     - Bende var   4 kari 11 velet.
 
     Baba         :
                     - Ooo   maşallah. Duydun mu   hanım    4   karısı
                       varmış. Biz   bir   tanesi   ile   baş   edemiyoruz.
                       Adamlar 3-4 kadınla evleniyorlar.
 
     Anne       :
                    - Haklısın bey
 
     Baba       :
                    - Ya hacı   kusura   bakmayın ama.Siz   buraya   niye
                      geldiğinizi hala   söylemediniz.?
 
     I.Arap      :
                                       - Yok   kusur ya   seydi.Biz   gitmek emlakçıya. O
                                        göndermek var   bizi buraya   kiralık   ev   var   diye.
 
    Baba        :
                    - Ne   evimizi mi   kiralayacaksınız?   Yahu hanım
                      bunlar ne   diyor   biz   oturduğumuz   evi nasıl
                      kiralarız?Bu da   nerden   çıktı şimdi.?
     Anne
                  - Dur hele   bey   var   bu işte bir   yanlışlık ya. Şimdi
                     öğreniriz.(Araplara   dönerek)Ya   hacı   size   buranın
                     kiralık olduğunu   kim   söyledi?
 
     1.Arap    :
                    - Yok   telaş   ya   seydi.Biz   gitmek   emlakçıya. O
                      göndermek   var bizi    buraya   kiralık ev ver   diye.
 
     Baba      :
                   - Hop   pala . Bu da   nerden çıktı    şimdi.?
  
 
 Anne     :
                   - Bey   sakın   yukarı   kat olmasın? Geçenlerde
                    boşalmıştı.Camına da kiralıktır diye     yazı
                     asmışlardı.
 
       Baba     :
                    - Tamam şimdi   anlaşıldı.Bunlar   buraya   yanlış
                    gelmişler. (Araplara   dönerek)Ya   hacı   siz buraya
                    yanlış    geldiniz. Kiralık ev   burası değil. Üst
                    kat.Oraya   gideceksiniz.
 
      1.Arap    :
                    - Üst kat mı ya seydi?
 
      2.Arap    :
                    - Biz   var o   zaman yanlış   gelmek,ya seydi sizi
                     var   rahatsız   etmek,özür   dilemek   var.
 
       Baba      :
                     - Bir şey   değil ya   hacı evi size kaça   kiraya
                      verdiler?
 
       1.Arap    :
                     - Şok   ucuz ya seydi , şok   ucuz.
 
       Baba      :
                     - Kaça   verdiler?
 
       2.Arap    :
                      - 5 milyar.
 
        Baba      :
                      - Nee 5 milyar mu?
 
 I.Arap    :
                - Evet ya seydi 5 milyar
.
 Baba      :
                - Yahu bunun nesi   ucuz yoksa bir seneliğine   mi
                   verdiler?
 
 2.Arap    :
                 - Yo   ya seydi biz var 1 aylığına tutmak.
 
 Baba       :
                 - Nee 1 aylığına    5 milyar ha, vay sahtekar adam
                   vay düpedüz kazıklamış bunları insan turiste
                   böyle mi yapmalı be.
 
 I. Arap     :
                  - Yok bize kazık ya   seydi 5 milyon bize şok
                     ucuz bizde bol para.    Şok ucuz. Şok   ucuz.
 2.Arap    :
                   - Biz var müsaade   istemek üst katta   gidip evi
                     görmek.
 
 Baba       :
                    - İyi   ya. Gidin   görün.
 
 I.Arap     :
                    - Allah’a ısmarladık ya seydi.
 
 Baba        :
                    - Güle, güle ,   güle , güle ( Araplar çıkar)
 
 Baba        :
                     - Hatun   bizde   böyle sahtekarlar da var 3
                      kuruşluk malı 50    kuruşa verirsek turist bir
                      daha gelir mi    neyse hanım saat 4’e
                      geliyor.Salih’le   misafirleri neredeyse gelir  
                      yemekler hazır mı?
 
 Anne       :
-          Hazır sayılır bey (Kapı çalınır)
-           
 Baba       :
                     - İşte   geldiler kapıyı aç hatun.
 
 Anne       :
                     - Aman bey çok   heyecanlıyım   gavuristan dan
                     gelen   çocuk nasıl bir   şey   acaba nasıl 
                     bulacak rahat ettirebilecek miyiz haydı
                     hayırlısı ( deyip kapıyı açar) Salih, Abdullah,
                     Ayşegül, Davit ve   Margirit girer.
 
 Salih      :
- İşte geldiler baba bu Davıt(Davıt’a dönerek)
    This is   my father and   this is my mother.
 
 Davit     :
                    -Hello   mr    Öztürk plaset     to meet         you 
                     Hello   Mrs       Öztürk   plaset    to meet   you
 
       Salih (Margirite dönerek) :
                   - Bu da Deyvit’in   kız   kardeşi Margirit    
      Margeret : 
- Hello mr   Öztürk pleaset     to meet you   hello
                    Mrs Öztürk Plaesed to meet you 
                     (Diyerek el sıkışırlar) 
      Baba         :
                  - Oğul ne   dediler bunlar?
 
       Salih          :
                  - Baba selamlayarak tanıştıklarına   çok memnun
                       olduklarını   söylediler.
 
       Baba           :
     - Bizim de çok memnun olduğumuzu söyle.
       Salih           :
                     - Davit. My mother and my father said they
                     glad to meet you too.
 
Davit           :
 -Thank you.
 
Baba            :
        - Hay Allah   konuşurken buyur etmeyi unuttuk evlatlarım
        ayakta kalmayın şöyle   oturun hele hatun   sen sofrayı 
        hazırla hele misafirlerimiz   uzun yoldan geldiler  
        açtırlar.(Selim’e dönerek Ayşegül’ü )göstererek oğlum
        Selim   bu hanım kızımı tanıştırmadın bu cici kız kim?
 
Selim          :
        -Hay Allah dalgınlıkla tanıştırmayı unuttum   özür dilerim
   bunun adı Ayşegül babacığım, Abdullah’la birlikte aynı
  sınıftayız misafirlerimizin geleceğini duyunca o da
  gelmek tanışmak istedi.
 
Baba          :
        -İyi yapmış hoş geldin kızım.(Davit2e dönerek.) eee
         Davut yolculuğunuz nasıl geçti
 
Selim         :
                    -Davut değil baba Deyvit,Deyvit.
 
Davit         :
      -İt was very good ,we came to İstanbul from England by
      plane   we came to form   İstanbul to here by bus   it was
      comfor table     and enjoyable   your country   is very 
      beautiful  
Margeret        :
 -Yes it is very good then you told me in your
 letter   İstanbul   is wonderfoul you    people and
     are very hospitable 
 
    Baba                 :
             -Oğlum ne diyorlar bunlar hele tercüme et bakayım.
 
 Selim               :
                      -Baba memleketimizi çok beğendiklerini,insanlarını
               cana yakın bulduklarını söylüyorlar.
 
 Ayşegül             :
                     -Margeret, which   school   do you attend?
 
 Margeret           :
                      -I stardet hing   school   this year and you?
 
 
Ayşegül              :
                     -I attend anatolian   high school    I am   in the and year I’m a succesful student and   like English
 
Abdullah           :
-What do you plan to be in the   future? Davit
 
Davit                :
            -I want to be a   historian my sister   want   to be
           a computer engineer.
 
Abdullah         :
                    -Why do you   want to be   historian
 
Davit               :
          -Because   we get our   power   from   history, an
           English- boy   believes   that how   much he     knows
           his   history so   he   can be so   powerful.
 
 
Abdullah        :
                 -Davit, England   is a developend   contry.
 
Davit              :
-Yes
 
Abdullah       :
             -Well, how did you   became   a   developend
            contry?
Davit             :
             - First   of all , woking   is   the   first   peason .Other 
               reasons are to seach, to be a   hone   stand to   giv
               e   importence   to   our   culturel
 
Baba             :
                   -Oğul ne   konuşuyorsunuz bize de anlat hele
 
 
Abdullah      :
 -Ahmet   amca Davit’e    ileride   ne   olmayı   düşündüğünü sordum. Tarih   araştırmacsı diye cevapladı.Nedenini   sorduğumda ise   Tarihin    bir millet için   çok   önemli   olduğunu tarihin   iyi    bilmeyen,   atalarını    yaptığını   iyi   milletler    kendilerine   yeterince   güvenmediğini anlattı.İngilterede bugün kü gücüne   ulaşmasında     en önemli    faktörler nelerdir. Soruma da;   En önemli Faktör çalışmak araştırmak      işinde    dürüst olmak   ve    kendi kültürel   değerleri   geleneklerine   bağlı kalmak   şeklinde cevaplandırıldı  
 
Baba          :
      -Çok doğru   söyledi   . bir millet    ilerlemesi için   önce   kendine güvenmesi ve   bu işi    yapabileceğine   inanması lazım   buda   ancak   tarihi   iyi   bilmekte olur öyleki   tarihte   bir   çok kereler     atalarının    bunu yaptıkları atalarının bunu yaptığını    ve   yapış yollarını   bilmesi kendine    güven kazandırır   daha sonra   kendi kültüründen    kopmasından   azimli,   sabırlı    çalışmakla    bu iş olacaktır. Kalkınmış bütün ülkelerde   bunları görmek mümkün   Amerika işte    Japonya işte İngiltere    ve diyerleri 
  
 
 
Margeret       :
                                - There are   a lot of   Türkish scientists   in England        Ayşegül,if you   graduate,You can   find a jop in England   our gives   to moch money to sicentsts and provides all the opportnites.Ayşegül    -No, argeret, sory I’m never thought about caming to England, leaving my conttriy Because I’m Türkish, I desine to seve my contry.İf We do so, who is going to work in Turkey, and how Turkey, and how Turkey be able to be developed?
 
Baba             :
                  -Yahu bunlar bıdı bıdı ne konuşuyorlar oğul.anlat.
 
Selim            :
           -Baba Margeret Ayşegül’ü okulu bitirince meslek sahibi
           olunca İngiltere’ye yerleş çünkü İngiltere’de çok Türk bilim
            adamı var hükümetimiz onlara çok para ve imkan tanıyor dedi.
Baba            :
                   -e e e
 
Selim            :
-e e e si Ayşegül’de imkansızlık içinde de olsa kendi ülkeme kendi insanlarına hizmet etmek benim için şereftir deyip İngiltere’ye yerleşmeyi düşünmediğini söyledi.
 
Baba             :
-Aferin kızım Ayşegül öyle tabi bazı bilim adamları kendilerini okutan, yetiştiren devletine milletine, hizmet edeceği yerde 3 5 kuruş daha fazla paraya tamah ederek yurt dışına gidip orda çalışıyorlar yari beyin göcüne alet oluyorlar tabi bu durumdan kim yaralanıyor yabancı Ülkeler biz verha Üniversiteler açalım bilim adamları yetiştirelim onlarda mezun olunca pır dışarı uçuversir olmaz böyle şey.
 
Selim            :
                 -Neden böyle oluyor baba
 
Baba             :
            -Oğul herhalde biz yeterince tarihimizi öğretim millet ve vatan
            aşkını aşılamıyoruz manevi duyguları tam olarak pekiştiremiyoruz, Gençliğe hep en iyi ve lüks yamamının yolları aşılanıp bunun yanında Vatan, millet ve Allah aşkı verilmezse elbette bilim adamı daha iyi imkanlar sağlayan devlete koşup beyin göçüne sebebiyet verecektir.
           (Sahneye anne girerek)
 
Anne            :
                   -Haydi Çocuklar yemek hazır, buyrun
 
Davit           :
            -What’s your mother Saying Selim?
 
Selim           :
                   -She asked
 
Davit           :
      -Ooo I’m hangr. (diyerek ayağa kalkarak Davit karnını
        ovarak)Türk yemeklerine çok güzel olduğunu duydum.
 
Margret     :
                    -Yes Davit
             ( Deyip perde kapanır.)      
   
                       
 
 
 
 
 
 
 
                    
                   …4.PERDE…
 
 
                 ( Perde açılır, sahne hapishane koğuşu görünümündedir.
                 Sungur arkası dönük vaziyete, ayakta durmuş, ön planda
                 kürsüler üzerine oturmuş vaziyete, Jilet Kazım, Niyazi,
                 Bülent, Simon, durmakta. Memiş koğuşu adımlamakta,
                Temel çay tapmakla meşgul, ranzada 2 mahkum yatmakta
                ve fondan Hakkı Bulut’un gardiyan adlı parçası
                söylemektedir.Türkü bitince)
 
Kazım (Sungura dönerek ):
-Sungur kardeş o kadar çok düşünme , olan olmuş bir
kez, üzülmekle ele bir şey geçmez gel şöyle aramıza
katıl da gırgırımıza bakalım.
 
Memiş        :
                -Bakalım, bakalım
 
Simon         :
    -Doğru söylüyor vire jilet Kazım abimiz, Düşünmek
     faydasız artık vire böyle bitmez vire bu mapusluk.
 
Memiş        :
               -Bitmez vire
 
Niyazi        :
   -Sonra sende hafifletici sebeplerde var. Cezan öyle
    bizimkiler gibi ağır olmaz.
 
Memiş       :
              -Olmaz, olmaz
 
Niyazi (sözüne devamla):
                -8 yıl yatıp çıkarsın.
 
 
Memiş       :
               -Çıkarsın, çıkarsın
 
Bülent        :
   -Doğru ya 8 yıl nedir ki göz açıp kapayıncaya kadar gelir
     geçer
 
Memiş       :
              -Geçer, geçer
 
Bülent (sözüne devamla):
             -Ben sekiz yıldır içerdeyim. Hala 16 yılım var. Ahh bir af
             çıksa diye ümitlenip duruyoruz işte.
             (Memiş ve Temel af sözünü duyar duymaz kalkıp, ‘Çıkacak
             çıkacak af çıkacak diye oynamaya başlarlar’. Bir süre
             oynadıktan sonra)
 
 Kazım        :
 -Yeter lan yeter, soytarılar, oturun yerinize kırmayayım
    şimdi bir tarafınızı.
 
Bülent        :
              -Kızma be abi garibanlar af hayali ile yaşıyorlar.
Niyazi         :
              -Af çıkacak diye diye kafayı yediler enayiler.
          (o sırada Sungur kürsüye gelip oturur.)
 
Kazım        :
             -Ha şöyle aslanım be, otur, konuş açılırsın.
 
Memiş        :
                -Açılırsın, açılırsın
 
Kazım(Temele dönerek) :
              -Ula Timurlenk. Nerde kaldı bizim çaylar?
 
Temel         :
-Uyy kurbanın olayum agapey.Pen saa kaç tefa temedimmu paa Timurlenk temeyesun diye. Kızayrum o atamtan da.
 
Kazım(sinirle yerinden kalkarak):
-Ulan bacaksız benimle nasıl böyle konuşursun. Yerim ulan şimdi seni ( diyerek Temel’in üstüne doğru yürür.Temel kaçarak masanın altına girer.Diğerleride Kazım’ı tutmaya çalışır.
 
Niyazi          :
            -Aman abi sakin ol,bakma sen Temele
 
Memiş         :
             -Bakma Teme’le
Kazım         :
-Ben dilediğimi dilediğime derim lan.(nara atarak)var mı ulan bana yan bakan?Yerim ben lan adamı.
 
Memiş         :
             -Yerim lan
   
Kazım( bu kez Memişe sinirlenecek):
             -Ulan deli.Seni de paralarım şimdi(Diyerek Memişe’de
             hamle yapar ancak diğerleri onu tutarlar.)
 
Bülent          :    
             -Aman abi.Uyma sen onlara.Sen hepimizin abisisin.Sana
                kim yan bakabilir.(diyerek sakinleştirip oturttururlar.)
 
Niyazi          :
 -Lan Temel çabuk abimize tavşan kanı bir çay
    getir.Sinirleri yatışsın.
   
 
 
 
 
Temel          :
-Getireyrum. Hemen getireyrum.(diyerek masanın altından çıkar ve çayları tepsiye dizerek)geldu temel reusun tavşan kanı çaylariii(çayları verirken)Uyy kurbanin olayım ağabey.Kızma paa da.Özür tilerum.Pilmezmisun peni.Kevezenun piriyumdur da.
 
Kazım         :
              -Tamam tamam fazla uzatma
 
Bülent (Niyazi’ye Dönerek):
-Sahi Niyazi kardeş. Biz hepimiz bu deliğe neden düştüğümüzü anlatmamıza rağmen sen hiç bahsetmedin.
 
Bülent        :
             -Boş ver be Niyazi kardeş anlatıp ne yapacağım.?
 
Simon         :
-Merak ediyoruz vire. Sonra sana neden Kibrit Niyazi derler vire.
 
Memiş        :
            -Kibrit Niyazi vire.
 
Niyazi        :
-Merak edilecek bir yanı yok bre yahudi Simon.Hepsi bir yorgana gaz döküp yaktığım için buradayım.
 
Memiş       :
            -Gaz yaktım bre.
 
Bülent       :
-Ne yani sen şimdi bir yorgana gaz döküp yaktığın içinmi burda olduğunu düşünüyorsun.?
 
Niyazi       :
              -Tabi ya ne sandın?
 
 
Kazım       :
-Yok oğlum,yok hiç öyle olurmu?Yaktığı yorganın içinde 2 arkadaşıda varmış
 
Memiş      :
            -Varmış,Varmış
 
Kazım(sözüne devamla):
             -siz öyle saf durduğuna bakmayın köftehorun.İçimi aslan
              kesilir.Yok be abi.Biz nerde aslan olmak nerde.Bizi
              canavarlaştıran içki denilen illettir.Meret şişede durduğu  
              gibi durmuyor ki
Memiş       :
              -Mahveder,mahveder
Bülent       :
-Doğru söylersin be Niyazi kardeş.Bende o içki denilen merede alışmasaydım,sarhoş olup,çok sevdiğim arkadaşım Ziya’yı bir hiç yüzünden bıçaklayıp
öldürümüydüm.Pişmanım ama ne fayda.İş işten geçti artık.
 
Niyazi       :
-Of,of efkar bastı yine.Temel reis neşelendir bizi biraz be
 
Simon       :
           -Haydi vire reis göster hünerini.
 
Temel       :
-Tamam abiler hemen temel reis emrinizdedur.(deyip,Kemence ile hamsi koydum tavaya,başladı oynamaya diye söyleyip oynamaya başlar.bitince oradakiler alkışlar o da külahını çıkarıp selamlar.)
 
Niyazi      :
-Temel be senin birde güzel şiirin vardı onu da oku. dinleyelim. ,
 
Memiş      :
         -Dinleyelim,dinleyelim
 
Temel       :
          -Tamam abiler hemen okuyarum.(şiirini okumaya başlar.)
   
                Anne baba sözü dinlemedük
                Hep kafamızun dikine gittuk
                İyi ,kötü demeyüp yaptuk
                Kaderin bunda auçu yok
                Biz nefsimizin kurbanı olduk
 
                Helal ,haram demeduk yeduk ,içtuk
                Kötü arkadaşlarla yatip kalktuk
                Şimdi hep burada toplanduk
                Kaderin bunda bir suçu yok
                Biz nefsimizin kurbanı olduk
 
 Temel reus derki pişmanum
 İş işten geçti artuk ne yapayum
               Bizim halimuz gençlere ibret olsun
               Kaderin bunda bir suçu yok
               Biz nefsimizin kurbanı olduk
 
             (Bunun arkasından fondan Necip Fazıl’ın Zindandan
             Mehmedim şiiri okunur.Şiir bittikten sonra bir müddet sonra
              içeri gardiyan girer.elinde mektup vardır.)
 
Simon        :
               -Yaşasın vire mektuplar gelmistir.
 
Gardiyan:
                -Boşuna sevinme Simon. Sana yine mektup yok.
                 O sıra gardiyanın önüne Memiş gelir,çıkacak, çıkacak af
                 çıkacak deyip oynamaya başlar.
 
Gardiyan:
    -Memiş boşuna ümitlenme af maf yok.(sonra elindeki  
      mektubu kaldırarak )Sungur kardeş mektubun var.
 
Sungur(şaşkın ve heyecanlı):
-Ne bana mektup mu var?(deyip yerinden kalkar mektubu alır zarfın üstünü okur mektubu bağrına basar)Canım anneciğim,canım babacığım,canım kardeşim... deyip mektubu açar ve okur fondan annesinin sesinden mektup okunur.)
 
                 Ciğerparem, sevgili oğlum, Sungurum
                Nasılsın yavrum?İnşallah sağlığın yerindedir.Sakın gece  
                üstünü açıpta üşütmeyesin kendini.Soğuk ve
                hastalıktan kendini koru iyi bak canına.Sonra
              hastalanırsan sana kim bakar.Yanımda değilsin ki
               geceleri üstünü örteyim, başını okşayıp,öpüp
               koklayayım.Gece yarıları bazen kalkıp gayri ihtiyari
               yatağına bakmaya gidiyorum.Belki Sungurum gelmiştir
               diye.Seni göremeyince boğazım düğümleniyor, ağlamak
               geliyor içimden ama ağlayamıyorum.Öylece tıkanıp
               kalıyorum.Kahrediyorum seni bu yollara düşürenlere,
               bela okuyorum gençleri imanından kopararak özgürlük
               adı altında içki,fuhuş,kumar ve ahlaksızlık batağında
               boğanlara.Ama üzülme Sungurum bugünler de gelir geçer . 
              Rabbime 5 vakit namazlarımda dua ediyor, gözyaşı
              döküyorum.Oğlumun aklını başına getir ,ona doğru yolu
              göster.kurtar onu Yarabbi diye.Yavrum ,canım Sungurum
              Baban hayatı kendine zehir etti.Sen mahpus olalı hiç
              güldüğünü görmedik.Ne zaman senin lafın olsa gözleri
              sulanıyor.Sabahlara kadar sigara üstüne sigara içip
              duruyor.Allah korusun kanser olur diye korkuyorum.
              Kardeşin Salih ise bugün diplomasını aldı.Kaymakam
              olup1 yıl sonra İngiltere’ye staja gidecekmiş.
              Oda sana çok üzülüyor. Ne yaptın yavrum sen sadece
               kendini değil tüm aileyi yıktın.İnşallah aklın başına
              gelmiştir.Ağlamaktan mektubu yazamıyorum.Sağlıcakla
               kal,Allah’a emanet ol yavrum, seni çok seven ve özleyen
                                                                                                 annen.
 
 
              Sungur( kazağı koklayıp, yüzüne sürüp, kokluyor):
 -Canım annem, canım babam, canım kardeşim,
              Sizi ne kadar özledim bir bilseniz, sizi üzdüğüme ne kadar
              pişmanım bilseniz.Ama Tanju pisliğini ortadan
              kaldırdığıma hiç pişman değilim.Zira o benim gibi nice
              masum insanı kandırarak bataklığa sürükledi ve
              sürükleyecekti de.Ancak bir pisliğin ortadan kaldırılması
              ile çöplük temizlenmez.Onun gibileri hala meydanda nice
              masum genci kandırmaya devam etmektedir.
            (seyircilere doğru seslenerek) 
             Anneler, Babalar size sesleniyorum,
             Biz gençleri anlayın, bizi iyi yetiştirin,tehlikelerden
             koruyun,bıkıp usanmadan nasihat edin. Hareketlerinizle bize
             örnek olun ki; biz deli deli akan kanlarımızın etkisi ile yanlış
             yolara sapmayalım.Devletimiz Tanju gibi pisliklere fırsat
             vermesin gençliğine sahip çıksın.Bir hayvan dahi yavrusuna
             kendi bildiklerini dostunu,düşmanını öğretir.Sizler de ,biz
             gençliğe tehlikeli yolları bilimsel olarak anlatın,değerlerimizi
             öğretin, kavratın,yaşatın.Önce siz yaşayın ki biz de
             yaşatalım.Bizi bataklıktan, karanlıktan kurtararak ışığa, nura,
             kurtuluşa doğru yöneltin.Bizim gibilere bakarak ibret alın. İbret
             ( diyerek diz üstü çöker ve ağlarken son perde kapanır.)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    ÖZGEÇMİŞ
 
1954 Yılında Malatya’da doğdu.İlk,Orta ve Lise tahsilini
Malatya’da tamamladıktan sonra 1978 yılında Trabzon/Fatih Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler,1988 yılında Lisans tamamlıyarak Tarih bölümünden mezun oldu.Öğretmenliğe 1979 yılında Malatya Fatih Fatih Lisesinde başladı.Tekirdağ/Malkara,Rize/Fındıklı’da öğretmenlik görevlerini yaptıktan sonra,Siirt/Eruh Lisesi Müdürlüğü Siirt/Eğitim Araçları Merkezi Başkanlığı,Siirt/Anadolu Lisesi Müdürlüğü görevlerinde bulundu.1991 yılında istifa ederek
Batman/Özel Basut Koleji Müdürlüğünü yürüttü.Daha sonra dersaneciliğe başlayıp,Batman/Sultan Dersanesi,Şanlıurfa/Akfen Dersanesi,Adana/Büyük Koza ve Sınav Dersaneleri,Osmaniye/Bem Dersanesi,Malatya/Lider İlfen ve Lider Sözfen Dersanelerin de çalıştı.2001 yılında tekrar resmi görevine dönerek Darende/Irmaklı,Orduzu/Elif Şireli okullarında çalıştıktan sonra
Doğanşehir Millieğitim Müdürlüğüne getirildi.Malatya CNM  TV.da
‘’İçimizden Biri,Kültürname,Tarih Sohbetleri,Aileler Yarışıyor ve Malatya Belgeseli’’ gibi proramlar yapıp sundu.Malatya/Hekimhan Ekspres ve Sonsöz gazetelerin de ‘’Tarih Sohbetleri Köşesi’’nde haftalık yazılar yazdı.’’1900 Soru-Cevapta Tarih, ÖSS’ye hazırlık Tarih , Tarih Sohbetleri’’ adlı tarih kitapları yazdı’’.İbret,Delinin Aklı,Keloğlan ve Sarıkız ile Çanakkale’yi Unutmayın’’ adlı tiyatro eserleri yazan Ender Sümer evli ve 4 çocuk babasıdır.
 
 
 
 
 
Facebook
 
www.facebook.com/endersumer44
 
Bugün 4 ziyaretçi (5 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol